Fietskoeriers uit Amerika, Europa, Japan en Australië streken een weekend lang neer in Zürich voor 'hun' WK. In verschillende disciplines lieten ze zien wat je allemaal met je fiets kunt doen, het liefst zo snel en extreem mogelijk. Mirjam (25) en Jaap (26) stappen uit de nachttrein. Met de eerste de beste fietskoerier die ze zien leggen ze direct en gemakkelijk kontact. Marc (25) komt uit Halifax, Canada. De drie blijken zelfs gemeenschappelijke vrienden te hebben. "Echte gekken", volgens Marc. Met en TREK racefiets, een wijde skatersbroek, helm, raceschonen en een jetlag moet hij vandaag zijn vrienden en een slaapplaats zien te vinden. Twee dagen geleden koerierde hij nog in San Francisco, maar op aandringen van zijn vrienden zegde hij zijn baan op om hier lol te maken. Komt hij dan helemaal niet voor de sportieve prestatie? Marc lacht en zegt een goede kans te maken bij de pedal boat race. Hij en zijn vrienden concentreren zich volledig daarop, omdat verder niemand de race serieus neemt. De pedal boat race is een van de 'fun-items' op het WK. De messenger-race vormt de sportieve hoofdmoot. De eerste qualificatierondes zijn al de volgende ochtend in het Binz-quartier, hartje Zürich. Al vroeg schrikken de bewoners op van honderden koeriers met hun onafscheidelijke tassen en een bonte verzameling fietsen. Kees (25) fietst door de menigte richting start, war hij zijn startnummer haalt en een routekaart met checkpoints, de plaatsen waar hij straks de pakjes moet halen en bezorgen. Soms roept iemand: "Wassup Kees!" Dan houdt hij zijn fiets stil, zonder af te stappen natuurlijk, en kijkt hij wie het is. Iedereen kent die Amsterdammer die ooit de beruchte rollercoaster wedstrijd van Toronto won. Fixed-gear Kees rijd op een fixed-gear, een fiets met een vast verzet. De trend voor de fiets is zo kaal mogelijk, versnellingen of remmen zijn er niet meer bij. Het maakt niet uit of je in het dagelijkse werk moet klimmen of sprinten, of je Pakjes bezorgt in New York, Amsterdam of Tokio. De koeriers doen de vreemdste dingen met hun fietsen, het lijkt wel een prestige-kwestie. Sommige fietsen hebben niet eens een laklaag meer. De meeste van deze creaties baren opzien, net als de dronken rijders, de spookrijders en de combinaties daarvan. Ze zullen de finale niet halen. Kees is de enige Nederlander die zich met een 'fixed-gear' plaatst tussen allemaal Duitsers en Denen op duur materiaal. Ook opmerkelijk was de prestatie van een Arnhemse koerier van Velocity die op een 'fixed-gear' derde werd in de sprint: het gonsde bewondering toen hij in de have finale won met een lengte verschil nog wel. "De Denen en Duitsers zijn al jaren oppermachtig en wij presteren traditiegetrouw slecht", licht Kees toe. "Voor ons is winnen niet de hoofddoel, voor hen wel. Ze komen daags van tevoren al om de parcours te verkennen." In Kopenhagen trekt de wereldkampioen veel aandacht. De klanten volgen de WK op de voet en vinden de uitslagen belangrijk. De twee grootste koeriersbedrijven uit de Deense hoofdstad sturen om die reden bijna professionele ploegen. Ze nemen zelfs een eigen masseur en een massagetafel mee, en het hardnekkige gerucht gaat dat ze neoprofs inhuren. Gedurende het hele toernooi was de vraag niet wie er ging winnen, maar slechts bij welke Deense ploeg hij zit, 'de groene' of 'de blauwe'. De fanatieke fulltime fietskoeriers vermaken zich desondanks. Ze hebben respect voor de sportieve prestatie van de Denen en de avond vooraf aan de finale organiseren ze een Alleycat, een illegaal, nachtelijk wedstrijdje door het grootstedelijk verkeer. Zo worden de anarchistische 'roots' niet helemaal verloochend. "In Amsterdam rijden we binnenkort ook weer een Alleycat", verklapt Jur (29) enthousiast. Maar dat blijft verder geheim, natuurlijk." Jur is een echte 'old school' koerier, voor wie fietskoerieren een manier van leven is. Hij is de einige Nederlander die meedoet aan de bunny hop, een discipline, waar je zo hoog mogelijk met een fiets over een lat springt. De speaker rept al over 'de flying Dutchman', maar Jur komt niet hoger dan 55cm. "Volgend jaar beter", zegt hij niet getreurd. De winnar ziet een wereldrecordpoging van een meter vijf nipt mislukken. Hij blijft steken op een meter. Volgend jaar wordt de WK verreden in Boston. Jur: "Ik reis al drie jaar de wereld af voor dit sort dingen. Ik wil er gewoon bij zijn, dit is mijn familie. Ik heb nooit veel geld en toch voel ik me vrij. Een fietskoerier kan in principe overall aan de slag, mits hij snel is en goed kan kaartlezen, natuurlijk."