Het openluchttheater in het Vondelpark, zondagochtend. Zeven fietswrakken en een zadel markeren het slagveld van de avond ervoor. Ruim vijftig fans zijn die zaterdagavond naar het Vondelpark gekomen om zich te vergapen aan een nieuw fenomeen: de Amsterdam Bikewars. In de 'oorlog' op de fiets gaat het er hard aan toe. Even voor half hen melden twaalf bikers zich bij het Openluchttheater in het Vondelpark voor het gevecht in het donker. "Eerst een opwarmrondje rond het water," roept Rutger, een van de bedenkers van de Amsterdam Bikewars. "En er wordt niet gebeukt of getrapt; alleen afsnijden mag. Pas als je hier op het pleintje terugkomt, geht es los!" Voor de tweede keer maken publiek en warriors zich op voor een strijd van man tegen man, fiets tegen fiets. Zaterdag 5 februari staat geboekt als de geboortedag van de Amsterdam Bikewars. Die avond overlegden de drie organisatoren Mante, Rutger en de scheidsrechter -'noem me maar scheids' nog over wat de regels moeten zijn. Rutger: "We weten nog niet hoe we moeten bepalen wie straks de winnaar is. Misschien degene die als laatste op zijn fiets zit. Maar het kan ook dat er meerdere bikers overblijven." Een huisgenoot van Rutger weet nog dat ze met een clubje vrienden op 'missie' gingen: een fietstocht die steeds vaker eindigde in een fietsgevecht. Onlangs besloten ze dat het groter moest. Er werden zo'n tweehonderd folders verspreid in de Amsterdamse kroegen Soundgarden, Vrankrijk en Korsakoff. Geïnteresseerden konden via een emailtje te weten komen wat de locatie voor de eerste bikewar zou zijn: 'De eerste oud-Hollandse hardcore cycle-derby van Amsterdam: drank, agressie en zondagsrijden,' lonkte de uitnodiging. De bedoeling is dat de deelnemers elkaar fietsend te lijf gaan. Slagwapens zijn verboden. Slaan tegen het hoofd mag niet, trappen tegen de fiets mag wel. Duwen tegen elkaars schouders is toegestaan. Als iemand met zijn voeten op de grond staat of valt is hij tijdelijk buiten gevecht. De regels van de eerste bikewar gelden dit weekeind opnieuw als uitgangspunt. Rutger geeft ze nog even mee aan de asfaltjunks, voor ze vertrekken voor de opwarmronde. Pablo, net als de vorige keer present met zijn camera, stapt zelf niet op de fiets: "Nee, dat kan niet. Ik heb net m'n videobedrijf geregistreerd. Als ik een arm breek, ben ik weken uit de running." Spinnen Bif, als enige op een lage BMX crossfiets, heeft zich van de aanwijzingen niets aangetrokken. Na een ruk aan zijn stuur verbaast hij het publiek door zeker dertig meter op zijn achterwiel te 'spinnen'. Hij is gekleed in een zwartwitgeblokt fietspak. "Gisteren gekocht," vertelt hij. Op zijn hoofd heeft hij een helm met dito finishvlagmotief gedrukt. De omstanders houden zich warm met Canadese whisky, bier en shag. Uit een gettoblaster schalt You bring me closer to God, om alvast in de juiste stemming te raken. Job, met een plastic legerhelm, een zwarte doek voor zijn mond en Destroy Fascism op zijn rug, is als eerste terug in de arena. Rake-lings suist hij langs de stuntende Bif. De anderen volgen snel. Het publiek joelt. Rutger, de vorige keer nog met helm en kniebe-schermers, gaat als eerste - onbe-schermd- tegen het beton. Ap-plaus vanaf de kant. Vlak daarna knallen op enkele meters afstand vijf fietsers op elkaar. Job zit even klem tussen de tegen elkaar gedrongen metalen buizen, maar raakt, op een paar blauwe plekken na, niet gewond. Ondertussen sloopt Bif het achterwiel van Mike, de winnaar van de vorige keer. Maar Mike gaat door alsof er niets is ge-beurd. Job besluit de overmacht van de BMX niet te pikken en maakt zich op voor een aanval. Met zijn rechtervoet trapt hij hard tegen Bifs achterwiel, maar dat geeft geen krimp. Bif, aange-spoord door de aanwijzingen vanaf de kant, maakt vaart en zet zijn fiets dwars op die van Job. De laatste gaat daardoor opnieuw horizontaal, maar verbijt"zich en krabbelt weer overeind. Mike ligt inmiddels uit de race. Zijn voorvork is verbogen en het stuur draait niet meer mee. De titelverdediger van de vorige bikewar had meer verwacht, maar de concurrentie is te sterk. "Ik mis m'n kniebeschermers," jammert hij als hij de wedstrijd laat voor wat die is. Iemand uit het publiek heeft meer vertrou-wen in Mikes fiets en vliegt er-mee het veld op. H] wil wraak, maar rijdt zijn voorwiel kapot op Bif. Na twee rondjes staat hij al-weer aan de kant. Mike, die in het dagelijkse leven als fietskoe-rier door de stad scheurt, grin-nikt: "Deze jongens zijn dan wel mijn gabbers maar nu is het pak-ken of gepakt worden." Bij de eerste bikewar was het merendeel van de deelnemers af-komstig uit het wereldje van de fietskoeriers. Dat zou vanavond ook het geval zijn, maar de koeriers hebben om acht uur een Allycat Race georganiseerd, een il-legale wedstrijd waarbij ze zo snel mogelijk een parcours dwars door de stad moeten afleg-gen. Om de bikewar niet te mis-sen, is de finish verplaatst naar het Vondelpark. Daar komen ze rond half tien binnendruppelen. Tot verdriet van de organisato-ren komen de koeriers dit keer vooral kijken naar het spektakel. De Allycat rijden ze op hun beste fiets en ze zijn niet van plan die voor de bikewar op te offeren. Nog drie warriors zijn in ge-vecht: Job, Bif en Pieter, die er later is bijgekomen op een zwaar ratelende fiets van een eerder uitgevallen warrior. Ook Roos, de enige vrouw in de strijd, komt nog even terug met haar fiets zonder ketting, geduwd door een vriendin. Maar als ze onderuit gaat op het met natte sneeuw bedekte terrein, houdt ze het voor gezien. Pieter heeft nog een duw van Bif nodig voor hij op-geeft. Rutger roept 'finale', maar legt de wedstrijd eerst nog even stil om de twee finalisten de gele-genheid te geven zich aan weerszijden van de arena op te stellen. "Hij wil graag frontaal," gromt Bif grimmig als hij op de pedalen gaat staan en recht op Job afste-vent. De verwachte klap blijft echter uit. Bif scheert rakelings langs Jobs fiets, verliest grip, glijdt, valt, en schuurt met zijn zwart-wit geblokte overall over de grond. Bif staat op en grijpt naar zijn BMX om Job alsnog frontaal te lijf te gaan. Dit keer wipt hij met fiets en al omhoog, waardoor hij op Jobs voorwiel terechtkomt. De band raakt lek, maar Job gaat door. Bif verlost hem uit zijn lijden met een goed-geplaatste ram. Job smijt het fietswrak woest tegen de vlakte. Applaus voor Bif, de winnaar van een kussen in de vorm van een hart met daarop de eretitel Am-sterdam Bikewars, Trasher no. 1. Voor zijn vrienden is Bifs over-winning geen verrassing. Tom-my, zijn baas, is apetrots: "Ik zei het toch, Bif is zo lenig als een baviaan." Bif, die eigenlijk Bart heet, kreeg zijn geuzennaam toen hij zich bij de fietsdienst meldde. "Er was al een Bart en alle klojo's heten Bif. Kijk maar naar Back to the future." Vakantie De Eindhovenaar is compleet fietsgek. Hij heeft zelfs zijn win-tersportvakantie afgezegd om bij de race te kunnen zijn. ln tegen-stelling tot de rest had hij het lef een kostbare fiets -'drie rood-jes'- in te zetten. De schade? "Klein slagje in het achterwiel." Alle andere fietsen, geleend van vriend, vriendin of moeder, zijn klaar voor de sloop. Niemand fietst er nog mee naar huis. Ook dit keer valt de fysieke schade mee. Rutger verloor een lens. Zijn vriendin Roos bewaarde de andere lens in haar mond om hem vochtig te houden, maar ze slikte hem per ongeluk in. Rutgers blik, die niet alleen door de inderhaast geleende bril maar ook door de alcohol is vertroe-beld, straalt tevredenheid uit. "Ach, wat maakt zo'n lens uit," zegt hij. "Het was weer hartstik-ke wreed." Amsterdam Bikewars: 15 april. 20:00 uur Levantplein, KNSM--eiland. Voor meer informatie: Bikewars@hotmail.com